قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا
"De: "Əgər yalvarmağınız olmasaydı, Rəbbim sizə diqqət yetirməzdi. Siz (haqqı) yalan saydınız. Ona görə də (əzab sizi) rahat buraxmayacaqdır!"" (Furqan, 77).
İzah: Əgər insanın dəyəri ibadət və bəndəlikdədirsə, demək, əslində Allaha ehtiyacın təzahürü olan dua insanların dəyərini göstərir. Buradan da yuxarıdakı ayənin mənası aydın olur. Allah bu ayədə bildirir ki, əgər sizin dua və yalvarışlarınız olmasaydı, sizə etina olunmazdı. Dua, həm insanı Allahı həqiqətən tanımağa, Onun əfv və mərhəmət sifətləri haqqında düşünməyə səsləyir, həm də Allaha münasibətdə bir növ təvazökarlıqdır. Bu izahdan aydın olur ki, hətta dua edildikdə hacətin qəbul olunmasını nəzərə almasaq belə yenə də dua fəzilətli ibadətdir və insanın (mənəvi) inkişaf və təkamülünə səbəb olur.
Hədis: İmam Baqirdən (ə) soruşdular: "Çox Quran oxumaq daha yaxşıdır, yoxsa çox dua etmək?" İmam (ə) buyurdu: "Çox dua etmək daha yaxşıdır". Daha sonra yuxarıdakı ayəni oxudu" (Biharul-ənvar, c. 9, səh. 229).