İlahi övliyaların namazları
İlahi övliyalarının və məsumların necə namaz qılması onların ardıcılları üçün ilhamverici dərs və nümunədir. Buradaca məsumların namazlarından bəzi nümunələrə işarə edək:
Azan sədası Allah Rəsulu (s) üçün o qədər sevimli və cazibəli idi ki, azan zamanı Bilala buyururdu: "Ey Bilal, bizi qüssə-kədərdən xilas et."
O həzrət (s) buyurur: "Hər kəs azan sədasını eşidib etina göstərməzsə, zülm etmişdir." ("Nəhcül-fəsahə", 132-ci kəlam.)
Allah Rəsulu (s) namaz vaxtı çatarkən, elə bil, heç kimi tanımırdı və xüsusi mənəvi halda olurdu. ("Biharul-ənvar", 84-cü cild, səh.258.)
O həzrət buyururdu: "Ac yeməkdən və susuz sudan doyur, mən isə namazdan doymuram." ("Mustədrəkul-vəsail", 1-ci cild, səh.174.)
Namaz zamanı İmam Əlinin (ə) rəngi qaçır, bədəni əsir və deyirdi: "Namaz vaxtı çatmışdır: Allahın göylərə, yerə və dağlara verdiyi, lakin onların qorxub qəbul etmədiyi əmanətin vaxtı!" ("Təfsiri-Safi", 2-ci cild, səh.370.)
İlahi əmanət yükünü daşımaq bəşər üçün ən böyük iftixardır.
Şair demişkən:
Səma götürmədi bu əmanəti,
İnsana yazdılar bu ləyaqəti.
İmam Əli (ə) Siffeyn döyüşündə günəşi izləyir, arabir səmaya baxırdı. İbn Abbas bu işin səbəbini soruşdu. O həzrət buyurdu: "İstəmirəm ki, ilkin vaxtın namazını əldən çıxaram." İbn Abbas dedi: "İndi?" Həzrət (ə) buyurdu: "Bəli!" ("Səfinətul-bihar", 2-ci cild, səh.44.)
İmam Səccad (ə) namazın səcdəsində bədəni tamamilə tər içində olurdu. İmam Baqir (ə) buyurur: "Atam imam Səccad (ə) gecə və gündüz ərzində min rükət namaz qılırdı." ("Vəsailuş-şiə", 1-ci cild, səh.68.)
Bəli! Balıqlar üzməkdən yorulmadığı kimi ilahi övliyalar da ibadət və namazdan yorulmur, əksinə, hər ibadətdən sonra Allah dərgahında bəndəçilik üçün daha da həvəslənirlər.
Nəql olunur ki, mərhum Əllamə Əmini ("Əl-qədir" kitabının müəllifi) Ramazan ayı İmam Rzanın (ə) pak hərəmində hər gecə 1000 rükət namaz qılırdı... (Nəql edən: Ayətullah Mirvarid; Məşhəd)
İlahi övliyaların məktəbində eşq və məhəbbət dərsi öyrənənin yolu budur. Azad bəndələr və ilahi övliyalar namaz zamanı eşqlə namaza durar, ətirlənər, ən yaxşı paltarlarını geyinərlər. Onların rəngləri dəyişər və namazın pişvazına çıxarlar. Onlar Allahın inayətinə çatmamaqdan və ya namaz zamanı təvazökarlıq və qəlb iştirakından uzaq olmaqdan qorxarlar. ("Namazın sirləri", Ustad Möhsün Qəraəti, səh.58-59.)
Azan sədası Allah Rəsulu (s) üçün o qədər sevimli və cazibəli idi ki, azan zamanı Bilala buyururdu: "Ey Bilal, bizi qüssə-kədərdən xilas et."
O həzrət (s) buyurur: "Hər kəs azan sədasını eşidib etina göstərməzsə, zülm etmişdir." ("Nəhcül-fəsahə", 132-ci kəlam.)
Allah Rəsulu (s) namaz vaxtı çatarkən, elə bil, heç kimi tanımırdı və xüsusi mənəvi halda olurdu. ("Biharul-ənvar", 84-cü cild, səh.258.)
O həzrət buyururdu: "Ac yeməkdən və susuz sudan doyur, mən isə namazdan doymuram." ("Mustədrəkul-vəsail", 1-ci cild, səh.174.)
Namaz zamanı İmam Əlinin (ə) rəngi qaçır, bədəni əsir və deyirdi: "Namaz vaxtı çatmışdır: Allahın göylərə, yerə və dağlara verdiyi, lakin onların qorxub qəbul etmədiyi əmanətin vaxtı!" ("Təfsiri-Safi", 2-ci cild, səh.370.)
İlahi əmanət yükünü daşımaq bəşər üçün ən böyük iftixardır.
Şair demişkən:
Səma götürmədi bu əmanəti,
İnsana yazdılar bu ləyaqəti.
İmam Əli (ə) Siffeyn döyüşündə günəşi izləyir, arabir səmaya baxırdı. İbn Abbas bu işin səbəbini soruşdu. O həzrət buyurdu: "İstəmirəm ki, ilkin vaxtın namazını əldən çıxaram." İbn Abbas dedi: "İndi?" Həzrət (ə) buyurdu: "Bəli!" ("Səfinətul-bihar", 2-ci cild, səh.44.)
İmam Səccad (ə) namazın səcdəsində bədəni tamamilə tər içində olurdu. İmam Baqir (ə) buyurur: "Atam imam Səccad (ə) gecə və gündüz ərzində min rükət namaz qılırdı." ("Vəsailuş-şiə", 1-ci cild, səh.68.)
Bəli! Balıqlar üzməkdən yorulmadığı kimi ilahi övliyalar da ibadət və namazdan yorulmur, əksinə, hər ibadətdən sonra Allah dərgahında bəndəçilik üçün daha da həvəslənirlər.
Nəql olunur ki, mərhum Əllamə Əmini ("Əl-qədir" kitabının müəllifi) Ramazan ayı İmam Rzanın (ə) pak hərəmində hər gecə 1000 rükət namaz qılırdı... (Nəql edən: Ayətullah Mirvarid; Məşhəd)
İlahi övliyaların məktəbində eşq və məhəbbət dərsi öyrənənin yolu budur. Azad bəndələr və ilahi övliyalar namaz zamanı eşqlə namaza durar, ətirlənər, ən yaxşı paltarlarını geyinərlər. Onların rəngləri dəyişər və namazın pişvazına çıxarlar. Onlar Allahın inayətinə çatmamaqdan və ya namaz zamanı təvazökarlıq və qəlb iştirakından uzaq olmaqdan qorxarlar. ("Namazın sirləri", Ustad Möhsün Qəraəti, səh.58-59.)
Fikirler (0)
Oxsar Xeberler:
