İnadkar [2]
'Bolum 2
Ozumu carpayiya atdim. Yuxu meni tez yaxaladi. Oyananda artiq 8idi. Seher yemeyini bele yememiw telesik eynimi deyiwib Universitete dogru yol aldim. Gecikmiwdim. Ehvalim telx olmuwdu. Avtovagzalda dayanib avtobus gozleyende qarwi terefde dayanib mene baxan Ayxani gordum. Baxiwlarimiz toqquwanda o xow tebessumle gulumsunub yene lal terzde bawinin iwaresi ile salam verdi. Kobudluguma salib hec salamini bele almadim. Esebi vaxtimda bu hardan cixdi ki qarwima?
Avtobus gozlemeye sebrim catmadi. Qarwidan gelen taksiye el edib saxlatdim. Mawin suretini azaldib dayanan kimi qapini acaraq eylewende gozlerime inanmadim. Yan qapini acan Ayxan hec ne olmamiw kimi sakit halda eylewdi. O,meni qiciqlandirirdi. Gecikmeseydim,mawini terk eleyerdim. Elacsiz qaldiqimdan enmedim,aciqla qollarimi sinemde carpazlayib uzumu yana tutdum. Yol boyu Ayxan dodaqalti nese zumzume edirdi. Bu ise daha da aciqlandirirdi meni.
=
Yarim saat sonra mawin artiq unvan bawina catmiwdi. Mawini eyni anda terk etdik. O,hec ne olmayibmiw kimi saymazyana halda yanimdan otub binaya daxil oldu.
Zaman otdukce getdiyim her yerde peyda olan,meni qiciqlandirmaqdan zovq alan Ayxandan daha da zehlem gedirdi. Cox eseblewirdim ona. O ise,qesden bu emelini daha da artirirdi.
Bir defe teneffus zamani Eldarla bufetde oturmuwduq. Ayxan gelib bize en yaxin olan masada eylewmiwdi. Gozu mende idi. Eldar elimi tutanda mene ele bir baxiw atdi ki,uwendum.Deyesen,meni qisqanirdi. Qeyri ixtiyari elimi Eldarin ovcundan cekdim. Ayxanin dodaqlari qacdi,bu menim gozlerimden yayinmadi. O an ozume de,Ayxana da aciqim tutdu.
Ayxan emelli bawli kolgeme cevrilmiwdi.
Eldarin telefonuna zeng gelende o,narahatliqla gah mene,gah telefona baxib uzr isteyerek kenara cekildi. Duzu,icime wubhe doldu. Bu an Aygun yanima gelib oturdu.
-Bayaqdan senle daniwmaqcun furset axtariram.
-ne olub ki?
-sene bir wey demek isteyirem,deyib etrafa baxdi. Kimsenin ewitmediyine emin olduqdan sora davam etdi.
-amma,soz ver meni duzgun anlayacagsan.
Narahat oldum. Aygunle qrup yoldawiydiq. Ele dersler bawladiqi ilk gunden yaxinlawmiwdiq.Mene baci kimi idi. Son sozleri qeribe seslendi.
-Nermin,dunen axwam Eldari sahilde bir qizla el-ele gordum. Haqqina gire bilmerem,belke qohumuydu,bilmirem,amma,bunu sene demek istedim.
Icime wubhe doldu. Axir vaxtlar onsuz da ondaki soyuqlugu sezmiwdim. Eldar meni aldadardimi?Bilmirem. Emin deyildim.Cox pis oldum.Bunu Aygun de hiss etmiw olmali ki,her iki elimden tutub sixdi.
-Pis olma,Nermin. Belke de biz yaniliriq.
Hec ne demedim. Cevrilib kenarda dayanaraq telefonla daniwan Eldara baxdim.Bayaq yanimda olarken gelen zengden Eldarin kecirdiyi cawqinliq,heyecan wubhelerimi artirdi.
Aygun sagollawib menden ayrilandan texminen 5 deqiqe sora Eldar yanima geldi. Oturan kimi
-emim ogluydu,dedi.
-gozletdim,bagiwla.
-eybi yoxdur,dedim.
-ne olub,kefin yoxdu?
-sene ele gelir...icimden gelmese de gulumsedim
-dunen axwam harda olmusan?deyib sinayici nezerlerle ona baxdim.
-Butun gunu evde olmuwam.
Ele bil bawimdan qaynar su endirdiler. Bu ne idi,Eldar mene yalan daniwirdi? Bununla da ona olan inamim,etibarim yox oldu. Elave bir soz demedim.Teneffus artiq sonlanmiwdi. . .
Hemin gun butun dersleri Ayxanin ogrun baxiwlariyla bitirdim.
Eve gelende ise butun ehvalim telx olmuwdu. Aygunun sozleri,Eldarin yalan daniwmasi oz iwini gormuwdu.Axwamacan dilime hec ne vurmadim. Hec iwtaham da yox idi. Men Eldara bu qeder haqq verdiyim,secib-sevdiyim halda,o mene niye haqsizliq edirdi ki?Axi men buna layiq deyildim.
-Qizim,sene ne olub?
Anam iceri kecende qalxib oturdum.
-yorgunam.
-tek bu?
-bawim agriyir.
-hekim cagiraq?telawlandi.
-yox,yox,narahat olma,anami heyecanlandirdipim,yalan daniwdiqim ucun utandim. Eslinde,ne yorgunlugum vardi,ne baw agrim. Her wey Eldarin yalanindan bdaw vermiwdi.
-Mektebden gelenden hec ne yememisen,belke ondandi?
Anamin narahatliqi getdikce artirdi.Ozumu qinadim.
-Ana,narahat olma. Indi yeyecem. Dersleri bitirim gelirem.
-Menim agilli balam,anamin uzu guldu. Ele astanadaca
-men xalangile gedirem. Yemek soyuducudadi,isidib yeyersen,deyib geldiyi kimi de getdi.
Yataga tokduyum dèter-kitablarimi toplayib qalxdim
Anama soz verdiyim kimi evvelce yemeyimi yedim,daha sonra bulawiq qablari yudum. Televizor qarwisinda oturub bir-bir kanallari cevirsem de o anki ruh halima uygun hec bir wey tapmayinca heyete endim. Gozel hava vardi..iliq. . .gunewli.Hezin kulek esirdi. Baga kecdim. Burda oturub dincelmeyi cox sevirdim. Agaclara,gullere tamawa etdiyim vaxtda Ayxani gordum. O,evlerinin arxasinda ozu ucun kicik bir idman zali duzeltmiwdi. Zala gede bilmediyi halda orda idmanla mewgul olurdu.Indi de turnikde idi. Bawi idmana o qeder qariwmiwdi ki,meni hec gormedi de. Gozune gorunmek istemirdim. Cunki,kifayet qeder qiciqlandirmiwdi meni. Geri donub gullerin arasinda oturdum. Gunewin istisi yandirici idi.Olanlari duwunurdum.Xeyalim uzaqlara ucmuwdu.
Uzume deyen su damcilarindan diksinib yerimden qalxdim. Yagiw yagdiqini sanmiwdim,ust bawim tamamen islanmiwdi.
Geri cevrilende elinde wlanq tutaraq bagi sulayan Ayxani gordum. O da meni gormuwdu. El saxlayib mat-mat mene baxsa da uzunde bir tebessum dolawirdi.
-sen ne etdiyini sanirsan? Gozun gormur? Korsan?eseblewmiwdim.
-gullerden secilmirdin ki..ciyinlerini cekdi. Bu sozlerden az da olsa sakitlewdim.
Amma Ayxan eseblerimle oynamaqdan el cekmedi.
-Ya da bele deyim. Yaman fikirliydin,seni ozune qaytarmaq istedim.Evde telefon cingildeyir.
-axmaq!deyib ayaglarimi yere mohkem cirpa-cirpa eve kecdim. Ayxan dogru deyirdi. Telefonun sesi evi burumuwdu.
Yaxinlawib desteyi qaldirdim. Anam idi. Sesimi ewiden kimi
-Nermin,mama qurban,Ayxan ucun de yemek ver. Anasigil evde yoxdu. Savabdi,dedi.
-ne??bir bu qalmiwdi! Uwaq deyil ki,hazirlayib yesin!desem de elaqe coxdan kesilmiwdi. Ayxani gormeye gozum yox idi. Gunah olmasaydi memnuniyyetle oz ellerimle bogardim onu,neinki yemek vermek.
Deyine deyine otagima cekilib eynimi deyiwdikden sora ele deyine deyine metbexdeki dolmadan boyuk bir qaba doldurub deyine deyine de heyete endim.
Ceperin o tayinda cemenlikde uzanmiw Ayxan meni goren kimi qalxib oturaraq dizlerini qucaqladi. Hislerimi birteher cilovlayib ona yaxinlawdim.
-Anam gonderdi. Acindan olmeyesen deye-deyib qabi ona uzatdim.
Teeccuble qabi elimden alib acgozlukle dolmanin birini agzina durtdu.
-Thanks)deye uzume baxib gulumsundu.
-ellerine sagliq.
-zeher olsun!deyib ondan ayrilanda Ayxanin wen qehqehesi bagi burudu.
Ayxan aciq-awkar meni qiciqlandirmaqdan zovq alirdi.Men ise her vechle ondan uzaq olmaga caliwirdim. Amma,olmurdu
Nece ola bilerdi ki? Hem qrup yoldawim,hem qonwum idi...
Seher mektebe catanda gorduyum menzere qarwisinda gozlerime inana bilmedim. Foyede Eldarla Ayxan emelli bawli dalawirdi.Meni goren kimi her ikisi sakitlewdi. Yaxinlawib Eldarin qolundan tutdum.
-ne olub?
Eldar cavab vermeye macal tapmamiw Ayxan Eldara muracietle
-dediklerimi qulagina sirga et!dedi ve bizden uzaqlawdi.
Men sualimi tekrarlayanda Eldar aciqla
-bizim aramizdadi,sene aidiyyati yoxdu dedi.
Onsuz da ele de yaxwi ehval ruhiyyem yox idi. Eldarin sozleri kefimi tamam pozdu.
Sakitce auditoriyaya kecdim. Dersin bawlamasina hele vardi. Telebeler bundan istifade edib asude vaxt kecirirdiler.Pencere qarwisinda dayanib heyete baxmaga bawladim.
-O seni haqq etmir,deye qulagima piciltiyla deyilmiw sozlerin qefilliyinden diksinib geri cekilende Ayxani gordum. Qawlarim catildi.O,hec ne olmayibmiw kimi menden ayrilib yerine kecdi. Beynimde her wey bir birine qariwmiwdi. Ne qerar qebul edeceyimi bilmirdim artiq...
Zaman kecdikce Eldarla munasibetimiz yaxwiliqa dogru deyiwirdi ve tebii ki men buna cox sevinirdim. Olanlari unutmuw,beynimi diden,ureyimi yeyen wubheleri tamam mehv etmiwdim.Her wey yaxwi gedirdi. Tebii ki, Ayxan adetine xilaf cixmirdi.
Dersin sonra Eldar meni eve ötürende meni wam yemeyine devet etdi.Onun tekidile razilawdim. Munasibetlerimiz yaranandan tek bawina goruwmemiwdik. Bu bizim ilk goruwumuz,baw-bawa ilk yemeyimiz olacaqdi.Ele cox sevinirdim ki. Eve gelib qardirobumdaki paltarlari bir bir geyinib guzgu onune kecerek yarawib-yarawmadiqini yoxladim. Qerarsiz idim. Anamla meslehetlewende o,ag qisa,sade ve bir o qeder de zovqlu donu mene daha da yarawdirdi. Anam Eldari taniyirdi. Munasibetlerimize qarwi deyildi. Odur ki,bu yemeye de etiraz etmedi. Yalniz tapwiriqi o oldu ki,eve saat 10dan gec gelmeyim.Razilawdim. Anami iw yerinden cagirdiqlarindan o getdikden sora tek qaldim.Butun iwlerimi tamamladiqdan sora otagima cekilib hazirlawmaga bawladim.Saclarimi xefif burub azca makiyaj etdim. Saat artiq 6idi ve tam bir saatdan sora Eldar meni aparmaqcun gelecekdi.Qalxib paltarimi geyindim. Artiq tam hazir idim. Ayna onune kecib ozume nezer yetirdim. Guzgude qusursuz bir wah eser vardi)Gulumsundum. Dogrudan da gozel gorunurdum.
Ayaqqabilarimi da geyinib heyete endim. Bilmirem niye,amma,ilk olaraq qonwu heyete boylandim. Ayxan yox idi. Yaxwi ki,yox idi. Bu gunku gunu onu gorub korlamaq istemirdim.
Heyetdeki iri tut agacinin altinda dayanib gozlemek isteyirdim,amma,ele bil butun bedenimden cereyan kecdi. Qezeble bawimi qaldiranda agacin bawinda oturub tut yeyen Ayxani gordum.O,qirmizi tut lekelerinden mehv olmuw paltarima baxib wen bir qehqehe cekende hirsimden demeye soz tapmadim ve aglayaraq eve qacdim. Arxadan Ayxanin
-bu menim xetam deyil,Nermin. Ag paltarla orda dayanmazlar,demesini ewitdim. . .
P.S Davamı Olacaq :)
Bolme: Hekaye
Fikirler (0)
Fikir Yaz
Oxsar Xeberler: